Kleine Beetjes
Hoe normaal is het dagelijks leven?
Je leeft dag in, dag uit. Genoeg dingen aan je hoofd, genoeg dingen te doen. Soms een beetje tijd over, soms een beetje tijd te kort. Vol van het leven, maar ook een leven vol.
Je racet door de supermarkt om al je ingrediënten bij elkaar te sprokkelen. Sta even stil bij de ananas. Is het niet bijzonder dat dit exotische stuk fruit gewoon bij jouw buurtsupertje in de schappen ligt? Dat je in staat bent om naar deze ananas te kijken, naar de supermarkt toe hebt kunnen gaan? Je hebt misschien een pijntje in je rug, stijve schouders, maar je staat er wel! En zometeen ben je misschien wel in staat om deze sappige wereldreiziger te kopen. Je hebt het geld ervoor, en er voor over. Je moet en zal namelijk verse ananas op je pizza leggen. Zou ik niet doen, persoonlijk, maar van mij mag je.
Nog een voorbeeldje. Na het uitgaan kun je niet meer met het openbaar vervoer naar huis. Je bestelt daarom met je telefoon een Uber. Een paar minuten later verschijnt er een auto voor je neus en weer een paar minuten later ben je weer thuis. Dat allemaal door een paar vanzelfsprekende tikjes op je telefoon, een klein kastje in je hand dat op de een of andere manier in verbinding staat met de hele wereld.
Zo snel als het dagelijks leven gaat, zo snel lijken we eraan voorbij te gaan. Een beetje achteloos, ofzo, want we gaan snel door. Een beetje verwondering en dankbaarheid zou geen kwaad kunnen. Sommige dingen zijn namelijk niet zo vanzelfsprekend. Voor iemand anders niet, op een andere plek niet, in een andere tijd niet. Geniet even van je ananas en je Uber. Mijn suggestie: bestel een Uber om naar de supermarkt te gaan, en daar een ananas te kopen. Gewoon omdat het kan.
