Boekreview
As Long as the Lemon Trees Grow
Maandag 22 april zijn we met de jongeren boekenclub van Huis73, de Boekenbabbelaars, bij elkaar gekomen om het boek ‘As Long as the Lemon Trees Grow’ van Zoulfa Katouh (Nederlandse titel: Zolang de citroenbomen bloeien) te bespreken.
Het boek gaat over de Syrische Salama en haar leven als medewerker in het ziekenhuis ten tijde van het begin van de Syrische Revolutie – die wij in de Westerse wereld eigenlijk voornamelijk kennen als de Syrische burgeroorlog.
Tijdens deze boekbespreking zijn we heel open met elkaar in gesprek gegaan. Het boek van Katouh had ons allemaal erg aan het denken gezet en het was dan ook interessant om alle verschillende meningen en opvattingen van elkaar te horen. We waren het er in ieder geval allemaal over eens dat het een heel goed boek was dat we aan mensen zouden aanraden!
Het gemiddelde van de Boekenbabbelaars was 4,58 sterren ⭐
Lees onder de afbeelding verder om mijn persoonlijke review te lezen!
Zoulfa Katouh weet met heel veel emotie, maar ook met een strijdlustig respect, een wereld te schetsen die je eigenlijk het liefst niet te dichtbij laat komen. Des te belangrijker dan ook dat dit verhaal wél verteld wordt, want, hoe pijnlijk ook, het is nog steeds de realiteit in Syrië én heel actueel in andere delen van de wereld, onder meer in Gaza en Oekraïne; politieke conflicten waar honderdduizenden onschuldige burgers slachtoffer van worden. Katouh schuwt niet voor kritiek op onze Westerse omgang met deze conflicten.
"The small flame of hope in everyone’s eyes flickers like a dying candle. No one cares about a bunch of Syrian refugees stranded in the middle of the Mediterranean Sea. We aren’t the first or the last people to do this. So what if a hundred or so meet their deaths? It’ll make a nice headline to spur a small protest or donation campaign before we’re forgotten again like foam on the sea. No one will remember our names. No one will know our story." (Katouh, 2022)
‘As Long As the Lemon Trees Grow’ is voor mij een eye-opener, en een confronterende in dat. Zoals ik in mijn introductie ook al aangaf; ik wist voordat ik aan het boek begon uiteraard over een burgeroorlog in Syrië — je hoort een handvol verhalen, maar voornamelijk cijfers in het nieuws —, maar ik wist eigenlijk niks over de Revolutie die achter deze oorlog schuilt, over Syrië zelf, en over de mensen achter alle cijfers. Katouh maakt Syrië tastbaar.
Echter, los van al de (noodzakelijke) pijnlijke kanten van het boek, brengt het ook een manier om Syrië vanuit een heel mooi licht te bekijken. Katouh brengt een ode aan het land; haar normen en waarden, haar cultuur, haar mensen en hun passie voor Syrië.
‘As Long As the Lemon Trees Grow’ is, voor mij, hoofdzakelijk een boek over hoop. Hoop in haar rauwste vorm, gevoed door een onvoorwaardelijke liefde.
4,75 🐉
De Boekenbabbelaars
Ben jij fanatiek lezer en lijkt het je leuk om mee te doen met de boekenclub voor jongeren van Huis73? Meld je dan aan en wie weet kun jij de volgende review voor De Stadsreporters schrijven!