Review: The Seed of the Sacred Fig
Op zondag 30 maart ging ik naar de Verkadefabriek om met mijn moeder de psychologische thriller “The seed of the sacred fig” van Mohammed Rasoulof te kijken. De titel zegt je misschien nog niet zo veel, maar juist daarom kun je deze review lezen en de film bekijken 😉
Zoals altijd even wat voorkennis:
- Waar gaat de film “The seed of the sacred fig” over?
De film speelt zich af in de tijd toen Mahsa Amini overleed en daardoor veel protesten in Iran waren. 1
1. In deze tijd werd Iman, de hoofdpersoon, gepromoveerd tot onderzoeksrechter (niet het meest handige tijd zou je zeggen…). Deze promotie heeft ook invloed op zijn gezin, omdat iedereen hierdoor hun in de gaten houdt. Op een gegeven moment verdwijnt het pistool van Iman, hij verdenkt zijn gezin hiervan, waardoor hij heftige maatregelen neemt. Een afweging dus tussen loyaliteit naar zijn werk en loyaliteit aan zijn gezin.
- Meer over de maker Mohammed Rasoulof:
Hij is een Iraanse regisseur. Zijn missie is om de realiteit van Iran te laten zien.2 Met zijn films heeft hij al internationaal succes geboekt, waardoor de politieke realiteit in Iran onthuld is.
Wat ik ervan vond:
In één woord, heftig. De spannende en opbouwende muziek, waardoor je op het puntje van je stoel gaat zitten. Plottwist na plottwist, wat ervoor zorgt dat je mond openvalt. De heftige beelden die je hart doen krimpen. Het was adembenemend.
Leuk feitje: Ik ben zelf ook Iraans. Ik ben hier geboren, maar mijn ouders komen uit Iran.
Omdat de film Iraans is (met Nederlandse ondertitelingen), raakte het mij diep. Van mijn ouders had ik al meegekregen dat de protesten heftig waren in Iran, maar het was toch moeilijk om dat echt te verwerken, ondanks ik paar beelden had gezien.
Wat ik ervan heb geleerd:
- Dat mensen vechten voor wat ze belangrijk vinden, ook al zetten ze dan hun leven op het spel.
- Dat vertrouwen, eerlijkheid en communicatie onmisbaar zijn in een goed functionerend gezin.
- Dat vrijheid altijd afgepakt kan worden.
- Dat er veel censuur speelt in Iran.
- Dat opgegeven moment de maat vol is, ook al is diegene je bloedverwant.
- Dat mensen geloven wat ze willen geloven, ondanks er bewijs is.
De bioscoopzaal van de Verkadefabriek was trouwens heel knus en gezellig. De bankjes, plantjes en lichtjes zorgden voor meer verbondenheid tussen jou als kijker en de rest van het publiek.
Mijn favoriete momentjes:
Ja ja, klinkt heftig allemaal, maar heb veel gelachen met mijn moeder. Waarom? Omdat heel veel scènes voor mij en mijn moeder herkenbaar waren, zoals:
- Toen een van de zussen tegen haar ouders zei dat als haar ouders steeds ultimatums geven, ze dan het huis verlaat. Mijn moeder en ik keken elkaar meteen aan en schoten bijna in de lach, want ik heb dat ook vaak genoeg gezegd.
- Een crop top willen aandoen is gelijk aan een slet willen zijn. Ja dat heb ik vaak genoeg gehoord, maar gelukkig kon ik daar wel om lachen.
- Wanneer je vader van de eettafel wegloopt, omdat je hem met harde feiten hebt geconfronteerd, waarna je moeder zegt, “Eindelijk kunnen we een keer met z’n allen eten, maar toch moet jij het weer verpesten.”
Ik en mijn moeder lagen in een deuk. Ik vroeg op dat moment mijn moeder ook sinds wanneer ze in films speelt.
- De moeder zei tegen haar dochter dat als ze meer vrijheid wil dat kan krijgen door uitgehuwelijkt uit huis te gaan. Ook op dat moment keek we elkaar tegelijk aan met onze hand voor onze monden.
Wat wel heel lief was, was dat mama na de film haar excuses bood, omdat ze zo wel inzag dat sommige woorden dat ze heeft gezegd tegen mij, eigenlijk niet konden.
Het is best bijzonder dat ik door deze film het inzicht heb gekregen dat ik niet enige ben wie zo behandeld is. Ik voel me begrepen en het bood troost.
In de zaal waren er voor de rest geen mensen met een Iraanse achtergrond en ik moet wel bekennen dat mama en ik soms te hard lachten door die herkenbare scénes, waardoor na afloop van de film sommige mensen ons raar aankeken.
Het enige minpunt van deze film is dat het bijna drie uur duurt, als het wat beter geëdit werd, zou het niet zo langdradig zijn in mijn mening. Ik kan deze film niet echt een cijfer geven, want deze film is meer dan een cijfer waard, het weerspiegelt de realiteit.
Hou je van psychologische thrillers, wil je weten waarom vrijheid zo belangrijk is en wil je zien wat er speelt in Iran? Dan moet je “The Seed of the Sacred Fig” zeker gaan kijken!
Bronnen:
1:Dit gebeurde in Iran sinds de dood van Mahsa Amini | Buitenland | NU.nl
