M’n Taal

Jens

06 jan 2025

Een stem van binnen

Ik hoor en lees regelmatig dingen die gaan over mentale gezondheid, en dan met name die van jongeren. In 's-Hertogenbosch ben ik bijvoorbeeld betrokken binnen een stadsnetwerk dat zich richt op innovatie rondom dit thema, waarover ik eerder een artikel schreef (https://destadsreporters.nl/events/youthlab/). Ook tijdens mijn opleiding Social Work ben ik op verschillende manieren bezig geweest met het onderwerp en heb ik een half jaar Filosofie en Ethiek gevolgd. Dat heeft me ertoe geïnspireerd om een (filosofisch) stukje te schrijven. Ik wilde hiermee mijn visie op het onderwerp verhelderen en hoop een goede inkijk te kunnen geven in mijn persoonlijke beleving. 

Voor mij heeft mentale gezondheid te maken met het vinden van de juiste betekenis van mezelf in relatie tot mijn omgeving. Dit doe ik door te luisteren naar mijn gevoelens en van daaruit dingen te doen. Wat hierbij helpt is om er woorden aan te geven, maar ook soms juist de dingen gewoon te laten gebeuren. Het resultaat van wat ik doe heeft effect op mij en mijn omgeving en dat zorgt voor een nieuw gevoel. Uiteindelijk lukte het me om woorden te vinden voor de dingen die mij gewenste gevoelens brengen. Ik benoem ze voor mezelf als ‘waarden’. De voornaamste daarvan zijn: ‘Rust’, ‘Acceptatie’ en ‘Openheid’. Het helpt mij om te onderzoeken wat deze waarden per situatie kunnen betekenen door erover na te denken en het (zowel voor- als achteraf) op te schrijven. Zo creëer ik als het ware een eigen taal die ik begrijp en spreek vanbinnen: ‘M’nTaal’. 

Maar waar komt die taal eigenlijk vandaan? En wat maakt dat ik de dingen die ik vertaal eigenlijk doe in de eerste plaats? 

Dat komt voor mij vanuit een vanzelfsprekendheid die ik ervaar in het menselijke bestaan. Ik ben er. En dat is als het ware iets dat ‘verteld wordt’ via mij aan mijn omgeving. Ik heb niet zelf bepaald dat ik er ben, maar kan er wel invloed op uitoefenen. Door me over te geven aan het gevoel dat ik er ben zonder daar iets voor te hoeven doen, gebeuren de dingen zoals ze bij mij passen. Ik ‘vertel’ daarmee aan mijn omgeving wie ik ben en wat ik nodig heb. Dat heeft een effect op die omgeving en ik reageer daar weer op; in woorden of daden. In die zin ben ik zelf ook onderdeel van mijn omgeving. Ik ervaar bijvoorbeeld ‘mijn gevoelens’ als iets dat ik kan beschouwen, benoemen en waarvandaan ik dingen kan doen; niet als iets dat ik volledig bén. Andere mensen of dingen zijn op hun beurt ook onderdeel van mij, omdat ik met ze in interactie ben en me niet van hun invloed kan onttrekken.  

Soms ervaar ik dat ik dingen zou willen uitdrukken waarvan ik niet weet of ze passen in een situatie. Bijvoorbeeld wanneer ik ergens boos of verdrietig over ben dat niks te maken heeft met mijn directe omgeving. Dan ontstaat er een innerlijk gesprek waarin ik bepaal hoe en wat er kan. Dat kan weleens complex aanvoelen en ook soms richting mentaal ongezond glijden. Mezelf proberen het zwijgen op te leggen of tegenspreken kost extra energie en brengt me uit contact met mijn gevoel. Mijn gevoel wil dan toch aan het woord komen en dringt aan op andere momenten. Soms blijf ik daardoor vasthangen in hetzelfde innerlijke gesprek terwijl ik helemaal niet meer begrijp wat er écht verteld wordt. Op die momenten kan ik door het naleven van mijn waarden ‘M'nTaal’ weer spreken. 

Dit is voor mij een manier om betekenis te geven aan mezelf en mijn mentale gezondheid. Maar ik ben ook heel erg benieuwd hoe anderen dat doen. Zou je ook iets willen delen over dit thema vanuit jouw persoonlijke beleving? Dan nodig ik je van harte uit om contact met ons op te nemen via de contactpagina!