Maandelijkse Mijmeringen
Elke maand ga ik mijn mijmeringen met jullie delen via een gedicht. Met hier mijn hersenspinsels over mei!
Mei
de blauwe stoel in de hoek van de kamer wenkt mij: kom zitten, schrijven, denken
een inspiratiebron door het zicht op de straat en haar vreemde mankementen
*
het stadse leven schijnt
me tot op heden te zijn ontgaan
zo veel dingen en verwachtingen
op mijn lijstjes niet gedaan
*
toch heb ik geleefd, gelachen en gegeten
schroomde er niet van, een ieder mocht het weten
durf geen uren meer te tellen, hoeveel zijn er nog te gaan
kan ik het hun vertellen, zijn mijn woorden nog bekwaam
*
dat een rijm het niet omschrijven kan
geen gedicht of zin terecht
die gekke mokken en gebroken pan
het is nog even mooi en het is nog even
echt
