Kleine Beetjes
De IJzeren Vrouw is een fijn plekje in Den Bosch. Elke ochtend loop ik daar een rondje voordat ik naar mijn werk rij. Een plek van water en groen. Je ziet hier goed dat de wintermaanden langzaam maar zeker plaats maken voor het voorjaar. Ik kan daar wel blij van worden!
Tussen het opkomende groen van moeder natuur zie je soms ook andere kleuren. Het groenste gras wordt abrupt onderbroken door kleuren als zilver en zwart. Huh, hoe kan dat? Nou, aluminium blikjes en kleine doosjes voor vapes. Het is helaas zo dat ons straatbeeld zwerfafval kent.
Zwerfafval
Sommige mensen lijken er weinig om te geven. Achteloos gooien ze hun blikjes en peuken op straat, waar het lang kan blijven liggen. Oprecht, als je een beetje goed erop gaat letten, kun je zomaar een blikje van een paar jaar geleden tegenkomen. Je hebt het waarschijnlijk al door, ik vind daar iets van.
Zwerfafval zegt veel over onze maatschappij. Natuur lijkt eerder een onderdeel van onze gemaakte wereld, dan andersom. Daarnaast neemt niet iedereen in Nederland het zo nauw met normen en waarden. Ik denk daarom dat mensen die bewust afval op straat gooien, zich niet hiervoor schamen. Sterker nog, het zal hen waarschijnlijk weinig boeien.
Andere mensen boeit het wel, zoals ik. Ik ben graag buiten en dan is het gewoon zo jammer om zwerfafval in de natuur te zien. Daarom ben ik daar iets aan gaan doen. Iets kleins. Elke dag raap ik minimaal één stukje zwerfafval op. Soms wat meer, maar sowieso één per dag. Een kleine moeite toch?
Toch heb ik er op bepaalde momenten wel veel moeite mee gehad. Ik had namelijk sterk het gevoel dat ik andermans nalatigheid aan het opruimen was. Een gedachte om neerslachtig van te worden, als je er dagelijks mee bezig bent. Bovendien maakt één stukje zwerfafval weinig verschil als er 15 stukjes rondom een vuilnisbak liggen, zou je denken. Waarom doe ik dit eigenlijk?! En vooral, voor wie?
Inmiddels heb ik een antwoord op die vraag. Ik liep op een parkeerplaats en bukte om een stukje zwerfafval op te rapen. Achter mij hoor ik een stem, ‘lekker bezig!’. Een dame glimlacht naar mij. Ze had mij dat stukje zwerfafval op zien pakken, zonder dat ik haar had gezien. De neerslachtige spiraal maakte direct plaats voor geluk.
Het was voor mij het bewijs dat alle kleine beetjes ertoe doen. Een kleine gedragsverandering kan andere mensen aansporen om ook iets te gaan doen. Dat kan dus zelfs gebeuren zonder dat je het zelf door hebt. Niet alleen als het aankomt op zwerfafval, maar ook andere zaken in onze maatschappij. Dingen die ertoe doen. Ik zou zeggen, doe ook wat jij kunt doen!
